De zaak ging over iemand die een relatie had aangeknoopt terwijl hij hier in Nederland een verblijfsvergunning asiel had op basis van de d-grond.
LJN: BZ5220, Raad van State , 201200637/1/V4
Datum uitspraak: 20-03-2013
Datum publicatie: 22-03-2013
Rechtsgebied: Vreemdelingen
Soort procedure: Hoger beroep
De vreemdeling is op 28 februari 2002 Nederland binnengekomen. Bij besluit van 18 juli 2002 is hem krachtens het destijds geldende categoriale beschermingsbeleid voor Sierra Leone een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd verleend, geldig van 21 maart 2002 tot 21 maart 2005. Op 10 januari 2005 heeft de vreemdeling een verblijfsvergunning asiel voor onbepaalde tijd aangevraagd. Nadat de vreemdeling tegen het niet tijdig nemen van een besluit op die aanvraag succesvol had geprocedeerd, is de aanvraag bij besluit van 22 februari 2007 afgewezen. Bij dat besluit is tevens bepaald dat ten tijde van het besluit van 18 juli 2002 de vreemdeling niet op een van de andere gronden van artikel 29, eerste lid, van de Vw 2000 voor verlening van een verblijfsvergunning in aanmerking kwam. Het besluit van 22 februari 2007 is nadien in rechte onaantastbaar geworden.
Eind 2004, begin 2005 is de vreemdeling een relatie aangegaan met [ partner]. De partner is bij besluit van 20 april 2005 met ingang van 1 maart 2004 krachtens artikel 29, eerste lid, aanhef en onder b, van de Vw 2000 een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd verleend, geldig tot 1 maart 2007. Deze vergunning is nadien omgezet in een verblijfsvergunning asiel voor onbepaalde tijd. Uit deze relatie is op 9 februari 2007 een kind geboren. Het kind beschikt over een verblijfsvergunning regulier onder de beperking "gezinshereniging bij ouder [partner]". Zowel de partner als het kind lijdt aan sikkelcelanemie, waarvoor, naar niet is betwist, in Sierra Leone niet de noodzakelijk medische behandeling beschikbaar is. Op 1 oktober 2010 is uit de relatie met de partner een tweede kind geboren dat ook aan sikkelcelanemie lijdt. Blijkens de nadere stukken beschikt ook dit kind inmiddels over een verblijfstitel.
De rechtbank heeft onbestreden overwogen dat de weigering van de staatssecretaris de vreemdeling ingevolge artikel 3.71, tweede lid, aanhef en onder l, van het Vreemdelingenbesluit 2000 vrij te stellen van het vereiste om over een geldige machtiging tot voorlopig verblijf te beschikken (hierna: het mvv-vereiste), een inmenging in het recht op eerbiediging van het gezinsleven van de vreemdeling betekent en voorts dat een objectieve belemmering bestaat het gezinsleven buiten Nederland uit te oefenen.
2.2. Het in hoger beroep aangevoerde heeft in het licht van de hiervoor weergegeven feiten en omstandigheden bij de Afdeling twijfel doen rijzen over de vraag of het aan het besluit van 16 augustus 2010 ten grondslag gelegde standpunt van de staatssecretaris, dat artikel 8 van het EVRM niet noopt tot vrijstelling van het mvv-vereiste, in welk standpunt de rechtbank de staatssecretaris is gevolgd, deugdelijk is gemotiveerd. Gelet hierop zijn partijen uitgenodigd voor een behandeling van het hoger beroep ter zitting. In de uitnodiging voor de zitting heeft de Afdeling de staatssecretaris vragen gesteld naar aanleiding van zijn in de belangenafweging betrokken standpunt dat de vreemdeling de relatie met zijn partner is aangegaan gedurende precair verblijf. Voorts heeft de Afdeling de staatssecretaris gevraagd hoe het besluit van 16 augustus 2010, gelet op de relevante feiten en bijzonderheden van dit geval, zich verhoudt tot de beslissing van het EHRM in het arrest in de zaak Nunez. Daarbij heeft de Afdeling de staatssecretaris verzocht ter zitting op deze vragen in te gaan. De staatssecretaris is evenwel zonder bericht niet ter zitting verschenen, waardoor de bij de Afdeling gerezen twijfel niet is weggenomen. Onder deze omstandigheden dient te worden geoordeeld dat het besluit van 16 augustus 2010 wegens het ontbreken van een deugdelijke motivering voor vernietiging in aanmerking komt.
Bron: rechtspraak.nl
--------------------------
Law blog
Tweet
